mércores, 19 de decembro de 2012

Marabillosa actuación de Alberto Freire, locutor da radio galega, fronte a galegofobia!

Porque nós falamos galego porque nos peta!

martes, 18 de decembro de 2012

venres, 23 de novembro de 2012

O DECRETAZO ILEGAL!

O GALEGO DEBERÁ VOLVER AS AULAS DOS MÁIS PEQUENOS!

http://www.amesanl.org/gl/novas/amosar/id/375

http://www.sermosgaliza.com/artigo/lingua/chaman-a-xunta-a-recuperar-o-consenso-nas-politicas-de-normalizacion-linguistica/20121123145154008014.html


sábado, 20 de outubro de 2012

O GALEGO UNE.

Ergámonos, ergámonos,
que temos que ir loitar
para que a nosa lingua
non se deixe de falar.

Movámonos, movámonos
pois o momento é.
Para que a nosa lingua
siga viva, sempre en pé!

Foi a lingua
que usou a nosa xente
ao longo da historia
antiga e máis recente.

Mais agora,

e nestes tempo novos                                                
hai quen quere matala...
A lingua deste pobo!
                                                 
Defendela
é para nós un reto.
Pretenden machacala
a golpe de decreto.

Malos tempos
son para a nosa lingua
pois queren liquidala
se a nosa loita mingua.

Son malos tempos
para o idioma
e non debemos
tomarnos isto a broma.

Hai que estar cego
para non velo.
Non hai desculpa!
Temos que defendelo!

Ergámonos, ergámonos...

Disimulan
Cambiando “si” por “yes”.
Pretenden que agora
Falemos inglés.
                                                                 
E por riba
colócannos un gol
dicindo que en perigo
está o español.

Non te enganen
faltándoche ao respecto
se che din que o galego
é lingua de paletos.

Dálles brasa
dicíndolle a esa xente
que o idioma galego
é para intelixentes.

Son malos tempos...

Ergámonos, ergámonos...

Berra alto,
dilles con claridade
que o idioma galego
é a nosa identidade.

Non te cortes,
o idioma é noso
e de que siga vivo
estamos orgullosos.

E presumen
de que son xente “noble”
para dicir carballo
oiraslles dicir “roble”.

Lume neles!
e veloz coma un raio
Ti podes contestarlles
mandándoos ao “Carballo”.

Son malos tempos...

martes, 16 de outubro de 2012

Volve o NUNCA MAIS!

10 anos despois da catastrofe do Prestige o xuízo comezou hoxe na Coruña.


Aquí deixámosvos algunhas cancións e algúns libros que teñen que ver co tema:

  • Rosa Aneiros: "Veu a visitarme o mar"
  • Xurxo Lobato: "No pais do Nunca Máis"
  • A.Fernandez Paz: "A praia da esperanza"

Coma sempre admitimos suxestións ;)

domingo, 7 de outubro de 2012


PARABÉNS GALO MILLARENGO! 
 XA TES UN ANO! 
 ESPERAMOS PODER SEGUIR CELEBRANDO MOITOS MÁIS ANIVERSARIOS!


martes, 25 de setembro de 2012

Novamente dende o Galo Millarengo queremos expresar o noso rexeitamente cara a violencia en todas as súas formas.





luns, 17 de setembro de 2012

Benvid@ss a este novo curso 2012-2013!

Como podedes ver o Galo Millarengo volve descansado despois das vacacións de verán!
     
Agora toca poñerse en forma para superar un novo curso, o primeiro de instituto para algúns e o último para outros...

Aínda non sabemos moi ben o que nos depará este ano, pero prometémosvos moitas sorpresas! 
Tamén convidámosvos a seguir participando con nós  en todo o que queirades, coma sempre abertos a novas propostas!

Polo de agora deixámosvos dous temas de DKTC e Ruxe-Ruxe, para que escoitedes nos momentos máis duros do curso e recordedes que: 
SEMPRE ADIANTE!                                                                                                                                                                                                                                    


venres, 29 de xuño de 2012

Rapaces, rapazas, novamente rematou o curso.

Durante estes meses pasaron moitas cousas:
  • En primeiro lugar renaceu O Galo Millarengo, máis forte e modernizado.
  • Celebramos o Samaín
  • Escribimos cartas de amor, poesias, relatos e artigos para unha nova revista.
  • Reivindicamos o noso dereito de falar a nosa lingua.
  • E por último, participamos nun festival.


Gustariame facer unha mencion especial a este último punto: 

Nen@s de Celso Emilio, SODES OS MELLORES!

Dende o máis pequeno ata o máis vello, pasando por Miguel e Diego, sodes estupendos: traballadores, comprometidos, simpáticos e divertidos!
 Esperamos poder seguir contando con vos o próximo curso. Moitos parabens.


martes, 26 de xuño de 2012

De quen é a lingua galega?



Por Manuel Rivas
El País - 31.05.2012

O galego non é patrimonio de ninguén. Esta é unha das frases estrela, das que alumea en neon, no discurso político dos que hoxe gobernan na maioría de institucións galegas.

Eu gusto tanto como o señor presidente desa declaración anarquista, non posesiva, verbo da lingua. No fondo, somos dous libertarios, o presidente e mais eu.

A lingua galega non pertence a ninguén, señores! Un patrimonio sen cancelas, sen dono. Vai vadía polos camiños da terra, do mare, do mundo. O idioma galego é como o campo da festa, como as praias, como a auga dos ríos, como o autobús do Inserso, como o canto da cotovía. Como o vento que abanea o herbal. Como a luz do faro.


Como o día e a noite.

—De quen é a lingua galega?

—De ninguén! —responde moi aleuto o voceiro de garda.

E engade moi rufo: “Ninguén, ninguén!, pode apropiarse do galego”.

Eu gusto, si. Mais logo teño un custodio contraditorio, anxo ou demouchiño, non sei, que me importuna na orella: “Pois se non é patrimonio de ninguén, o perigo é que ninguén se ocupe del. Olla as beirarrúas cheas de lixo, as praias con construcións ilegais, as caixas de aforros espoliadas... ¿E non será iso porque algúns pensen que a non ser propiedade privada pois non merece ningún respecto?”.

—Home, non pretenderá privatizar a lingua!

Pois hai algúns ultraliberais, como Murray Rothbard, profesor da universidade de Las Vegas, que mesmo defenden a privatización do aire que respiramos. A súa lóxica semella esmagadora. Para exercer un dereito hai que ter a propiedade correspondente. Por exemplo, para exercer o dereito á libre expresión pública debes ser propietario, ou pagar o aluguer, dunha sala onde falar. Pois así, se deixaramos a Murray Rothbard, discípulo de Hayek, a política de normalización do galego, o que faría é vendelo, adxudicalo nunha poxa. E se cadra esta lingua vale moito máis do que algúns pensan. Nesta abellariza enxamearon as palabras que andan en bocas portuguesas, brasileiras, angolanas, timorenses... O Goberno debería falar co seu deputado Pedro Arias e que faga un Informe de rendibilidade neogaleguista.

Imaxinen a noticia: “Vendido o galego nunha poxa na Christie’s de Londres. O idioma foi adxudicado a unha empresa chinesa. Só cos palabras que compoñen Negra Sombra agardan recadar o actual 2% do actual PIB de Galicia”.


Non, o galego non está en poxa, mais semella ás veces, moitas, que segue a ser tratado como unha mercadoría de segunda man. Dende logo, polas administracións. Un exemplo. É imposíbel encontrar en Facenda en galego moitos dos impresos fiscais, malia existir a demanda. Nin sequera podes gozar dese masoquismo de declarar trabucos en galego! Vense de coñecer outro dato: o que recibe da Xunta cada ano a fundación Cela é 44 veces superior a todo o apoio para o labor, inxente, da Asociación de Escritores en Lingua Galega. Mais tamén hai xente que privatiza a lingua non como unha propiedade senón como un problema. Esa xente que profesa nos foros ou que se pon a predicar na radio ou no medio do bar cunha pregunta por bandeira: “Pero, para que serve o galego?”. Hai mesmo un personaxe ben curioso, que adoita ser dos primeiros en espetar esta pregunta, e é o tipo que só fala galego e un pésimo castelán: “Pero, para que carallo serve o galego?”. Que unha pregunta así a faga unha persoa que leva boa parte da vida valéndose desa lingua éche un misterio do Pentecoste. Home, ao mellor é un infeliz e bótalle a culpa á lingua. Mais as linguas son xenerosas. Queren a calquera boca. O único que ten que facer a boca é chamar por unha palabra, por unha frase, por unha taco, por unha canción, e aló van, contentes á boca, como dicía o Don Quixote: “Este libro é feliz pois vai buscarvos”.

Así que na vez de teimar no retrouso de que o galego “non é patrimonio de ninguén”, mellor sería dicir que é patrimonio da xente toda. De quen o emprega e de quen non. De quen o respecta, aínda que non o fale, e de que non respecta, aínda que o fale. A xente pode ter prexuízos. A lingua, non. Está aí, por se alguén a quere, e brinca aos labios nun santiamén, sen preguntar de que idea ou partido é a boca que se abre.

Mais cómpre lembrar que se o idioma está aí é porque hai bocas que terman del. Os patrimonios, públicos ou privados, esmorecen e extínguense se non hai quen teña conta deles. E o galego non só é un patrimonio da xente galega. A súa custodia é unha obriga que se ten coa humanidade.

O 17 de maio, en convocatoria de Queremos Galego, en Santiago, saíron á rúa miles de persoas. Encheron a Quintana. Dáse a cifra de vinte e cinco mil. En todo caso, moita xente. Neste tempo, e en día festivo soleado, aínda que sexa festa das Letras, xuntar tantas almas e moito xuntar. É a expresión dun desacougo fondo. Nin un só partido, nin unha asociación nin sindicato é quen hoxe dunha mobilización así se non hai sentimento forte detrás.

Un sentimento de perda. Porque non só perturban as perdas económicas, o déficit nas contas, os buracos nas finanzas. Se non somos quen de querer a lingua que aquí naceu, como imos soster o que as palabras nomean?

O Goberno só se preocupou de sinalar co dedo a afiliación dos denunciantes e ignorar unha vez máis a denuncia. Disque había nacionalistas, ecoloxistas, vexetarianos e mesmo algún otorrinolaringólogo.

—E que a lingua non é patrimonio de ninguén!

Non. De señor ninguén é só o silencio.

luns, 11 de xuño de 2012

mércores, 16 de maio de 2012

O Concello de Santiago tenta evitar que haxa manifestación polo Día das Letras!

 Nunha resolución sorprendente, 

comunicada 48 horas antes da

 manifestación, o Concello nega os

 permisos para colocar palco e

 megafonía.

 Carlos Callón(presidente da Mesa): 

“Se nos denegan o palco e a megafonía, usaremos as 

gorxas para exclamar moi alto polos nosos dereitos”.

 

Mañá máis ca nunca: QUEREMOS GALEGO! 

 http://queremosgalego.org/

martes, 15 de maio de 2012

17 de maio, porque?


Que é o dia das letras galegas?
É unha celebración creada pola RAG en 1963 e que ten coma obxectivo rendir unha homenaxe a persoeiros destacados na creación literaria en galego ou importantes na conservación da nosa lingua e cultura.
 
Cando e porque se celebra?
O día escollido foi o 17 de maio, debido a que a dedicatoria de Cantares Gallegos esta datada neste día no ano 1863.

Cando comezou?
O primeiro día das letras celebrouse o 17 de maio de 1963, coincidindo co primeiro centenario de Cantares Gallegos.

Quen recibiu a primeira homenaxe?
A primeira de todas foi unha muller: ROSALIA DE CASTRO

Outros homenaxeados:
Castelao, Pondal, Curros Enriquez, Lois Pereiro, Cabanillas, Maria Mariño, Novoneyra... e así ata os 49 que levamos hoxe!

E este ano?
Este ano adícaselle o día das letras a Valentín Paz Andrade, escritor, político, economista e galeguista.

Durante esta semana convidámosvos a enviar (ou deixar un comentario) con textos, poemas e demais, non solo de Paz Andrade, senón de todos os anteriores, coma sempre, AGARDÁMOSVOS!



domingo, 6 de maio de 2012

Día da nai.

Hoxe, dedicamos a nosa entrada a todas esas mulleres que transportan aloumiños nas mans, que dan todo o seu amor e que loitan con forza polos fillos dende o comezo dos tempos: as nais. Para todas elas, este fermoso poema de Xohana Torres.



Nai

Tiña unha fita roxa no cabelo.
Lembro todas as flores dos meus vasos de nena.
Tiña bicos á tarde, qué tesouro,
e bulía en buratos pra dentro dos teus ollos.
A tarde tiña ás de paxaro, quentiño, quentiño,
as túas mans, riscadas do traballo,
calaban moitas veces pra carrexarme miúdo...
Eran días sen medo aos corvos sobre a testa
porque todo era estrela.
Logo, qué logo, houbo voar de follas, nomes, xentes.

Abrín portas, pecheinas; non se acouga con tanta multitude;
corrín a ser muller. E na tola carreira, perdín a fita roxa
que me chamaba nena. Debeu levala o vento
co froito dos anos, meus anos...

¿Pra que terían ás de paxaro os dedos
qie niñaban limpezas no cabelo?

Nai, onte laveiche os ollos. E na palma mollada
repousaron aquelas tardes, a fita dunha vida mellor.

Ollos da miña nai. Cobizos de lareira sempre ao fogo.

¡ Seica os ventos vos perden ou vos choran!

Sen eles, miña historia non ten ollos.

XOHANA TORRES (1931), Do sulco.

sábado, 5 de maio de 2012

Letras Galegas 2012

Valentín Paz-Andrade, nado no barrio pontevedrés de Lérez o 23 de abril de 1898 e falecido en Vigo o 19 de maio de 1987, foi un xuristaeconomistapolítico, empresario,escritorpoeta e xornalista galeguista

xoves, 26 de abril de 2012

Galos e Galiñas, desculpade polo descoidado que teño o galiñeiro, pero xa sabedes en época de exames...

Bueno... a actualización de hoxe adicamoslla as vosas mans, ás de Nerea, Alba, Celina, Andrea, Lucia, Abraham, Sergio, Laura, Marina... ás de todos os que estivéchedes alí e ás de todos que non puidéchedes estar pero sempre estades aí...






BOTÁNDOLLE UNHA MAN AO GALEGO!
Moitas gracias pola vosa colaboración, con xente coma vos o galego ten moito que contar.

mércores, 18 de abril de 2012


MAÑA ÁS 12h NO INSTITUTO ELABORAREMOS O MURAL :
"BÓTALLE UNHA MAN AO GALEGO!"
ESPERAMOS ATOPARVOS ALÍ E CONTAR COA VOSA COLABORACIÓN

mércores, 11 de abril de 2012

NOVO FIME EN GALEGO.

Mañá as 17.45 no cine Gran Via primeira sesión do filme Vilamor, unha película galega e rodada en Galego.
TODA A INFORMACIÓN: http://vilamor.eu/gl/

martes, 10 de abril de 2012