Hoxe damos peche a semana de Celso Emilio cun último poema: Libremente.

Pero non vos esquezades, aínda queda moito Celso por descubrir: O comprometido, O namorado, O de Celanova, o que fixo unha Viaxe ao País dos Ananos e viviu unha Longa Noite de Pedra.

Moraima ;)

Cando quero vivir
digo Moraima.
Digo Moraima
cando semento a espranza.
Digo Moraima
e ponse azul a alba.

Cando quero soñar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando é noite pechada.
Digo Moraima
e ponse a luz en marcha.

Cando quero chorar
digo Moraima.
Digo Moraima
cando a anguria me abafa.
Digo Moraima
e ponse a mar en calma.

Cando quero surrir

digo Moraima.
Digo Moraima
cando a mañá é crara.
Digo Moraima
e ponse a tarde mansa.

Cando quero morrer
non digo nada.
E mátame o silencio
de non dicir Moraima.

          Celso Emilio Ferreiro.

O Celso Emilio máis comprometido.

DIGO VIETNAM E BASTA

Digo bomba de fósforo.
Apenas digo nada.

Digo lombriga e larva
de carne podrecida.

Digo nenos de napalm,
terror de noite e selva,
fedor de cidade e cloaca.

Fame, suor, aldraxe,
pugas de aceiro, antropofaxia.

Digo guerra bestial,
tremor de terra, crime, lume, lava,
estoupido, verdugo
e mortandade en masa.
Digo gas abafante.

Apenas digo nada.
Digo yanqui invasor,
depredador de patrias.

Digo plutonio, pentágono,
esterco bursátil, palanca.
Presidente, gadoupa,
chuvia, amargura, baba.

Digo petróleo, ferro,
mineral, trampa,
lobo, caimán, polaris, cóbrega,
miseria, diplomacia.
Digo devastación que USA, usa.

Apenas digo nada.
Digo Viet Nam i está xa dito todo
cunha soa palabra.

             Para abranguer a vergonza do mundo,
                       digo Viet Nam e basta.

Inverno con Celso Emilio

Chove, chove na casa do pobre
e no meu corazón tamén chove.

Dor da mau encallecida,
dor da xente aterecida
de frí­o polos camiños.
Dor dos vellos e meniños.
Dor dos homes desherdados
e dos que están aldraxados.

Mágoa da ferida allea.
Dor dos que están na cadea,
dos que sofren a inxustiza
e viven baixo a cobiza.

Mágoa e loito
por tanto pranto que escoito.
No meu peito, sulagado,
soturno, fondo, calado,
un rí­o de amor se move.

Chove, chove na casa do pobre
e no meu corazón tamén chove.

Celso Emilio Ferreiro
Longa Noite de Pedra
Salnés – 1962

Celso Emilio e o rap.

Como xa sabedes son moitos os poemas de Celso Emilio que foron utilizados por cantantes de rap, pois ben aquí deixámosvos un deles: SON UN PASMÓN POR GARCIA MC


Son un pasmón
peatón
con opinión
decindo a verdade núa
pola rúa
nunca fun usuario
de automóvil suntuario
nin tampouco utilitario.
Camiño a pé
e por iso é polo que
vexo o mundo tal cal é.
Sei da cobiza burguesa
e do furor proletario
O pan gárdase na artesa
i a fame ronda a diario.
Ando sin presa
nada altera o meu horario
nin couta o meu comentario.
Non teño medo do que o tempo traguerá
porque sei que tarde ou cedo
o que ha de vir chegará
¿noraboa ou noramá?
¡Tanto me dá!
Ogallá
me colla vivo a noticia
¡Que gran ledicia
ver chegar o que virá!
Pra o gran suceso
xa está aceso
acolá moi lonxe, un lume
que no mundo prenderá
e queimará.

Uxía Senlle e Celso Emilio

EU EN TI

Eu xa te busquéi
cando o mundo era unha pedra intaita.
Cando as cousas buscaban os seus nomes,
eu xa te buscaba.

Eu xa te procuréi
no comenzo dos mares e das chairas.
Cando Dios procuraba compañia,
eu xa te procuraba.

                  Eu xa te chaméi
                       cando soio a voz do vento soaba.
                            Cando o silenzo chamaba polas verbas,
                                       eu xa te chamaba.

                                              Eu xa te namoréi
                                              cando o amor era unha folla branca.
                                              Cando a lúa namoraba as outras cumes,
                                              eu xa te namoraba.

                                              Sempre,
                                              dende a neve dos tempos,
                                              eu, na túa ialma.

100 anos de Celso Emilio

Este ano cúmprense 100 anos do nacemento de Celso Emilio Ferreiro.

Por esta razón esta semana adicámoslla a el, un gran poeta, un gran galego.

 Biografía:

Celso Emilio Ferreiro naceu en Celanova no ano 1912. Alí estudou cos Padres Escolapios, dos que recibiu unha formación cultural moi pouco común na época. Estivo relacionado desde moi novo co movemento nacionalista e a comezos dos anos 30 afiliouse ás Mocidades Galeguistas para iniciar unha actividade política e literaria que estaría sempre marcada polo compromiso co país.

Cando estalou a guerra Celso Emilio foi obrigado a se incorporar ao exército franquista. Estivo condenado a morte e, nas catro noites que pasou na cadea até a familia conseguir o indulto, escribiu o poema "Longa noite de pedra", núcleo central do libro do mesmo título.

Finalizado o conflito, cursou Maxisterio e Dereito en Compostela. Só concluíu a primeira das carreiras, mais nunca chegou a exercer como mestre. Casou con Moraima e a parella instalouse en Pontevedra. Nesta cidade fundou en 1948 a colección Benito Soto.

     Establecido en Vigo desde 1949 como procurador, escribiu unha biografía de Curros Enríquez, consciente de que a recuperación da figura do poeta podía xogar un papel importante no despertar da consciencia colectiva do país nun momento tan delicado. En Vigo publicou O soño sulagado (1954), colaborou en varias revistas e dirixiu, para Galaxia, a colección de poesía "Salnés", onde saíu, en 1962, Longa noite de pedra. O impacto desta obra foi enorme, esgotouse en poucos días e correu multicopiada de man de man, marcando un fito na historia da nosa literatura. Aínda que non era o primeiro poemario da corrente socialrealista, Celso Emilio pasou a ser o símbolo deste movemento.

En 1966, respondendo a un convite da emigración, marchou a Caracas, onde axiña se enfrontou coa directiva da Irmandade Galega e o sector máis reaccionario da colectividade galega, contra o que redixiu Viaxe ao país dos Ananos(1968), polémico poemario co que inicia un rexistro satírico que continuará en Cantigas de escarnio e maldicir (1968), asinado baixo o pseudónimo Arístides Silveira, no romance de cego Paco Pixiñas (1970), en Os autentes (1973) e mais en Antipoemas (1972). Celso Emilio decántase pola actitude belixerante e o compromiso, pois entende que a poesía é un instrumento eficaz para transformar a realidade.

En 1973 instalouse en Madrid, onde desenvolveu unha intensa tarefa a prol da cultura e a literatura galegas, dedicándose por completo á actividade literaria e xornalística. Son desta época os poemarios Cimenterio privado (1973) e Onde o mundo se chama Celanova (1975). A morte sorpréndeo en Vigo no verán de 1979, nun momento en que Celso Emilio Ferreiro se convertera xa nun auténtico mito vivo para as novas xeracións.

Ruxe-Ruxe saca novo disco!

 Un adianto do seu novo traballo: ROCK DO PAÍS!!

Solucións da revista.

SOLUCIÓNS ó apartado pasa o tempo (Páxina 20)

OS LIBROS

Temos que buscar un número que sexa multiplo de 2, 3, 4, 5 e 6 e, ademais, se lle sumamos 1, sexa múltiplo de 7. Calculamos o mínimo común múltiplo de 2, 3, 4, 5 e 6, que é 4*3*3* = 60 e buscamos o primeiro múltiplo de 60+1 que sexa múltiplo de 7:

Múltiplos de 60: 60, 120, 180, 240, 300, 360,...

Múltiplos de 60+1: 61, 121, 181, 241, 301, 361,... O primeiro múltiplo de 7 é 301, polo que Brais ten 301 libros.

AS TRES CAIXAS

Temos que abrir a caixa verde. Non é posible que a mensaxe sexa verdade xa que as mensaxes da vermella e a azul son contrarias e polo tanto non poden ser mentira as dúas.

A ENQUISA

As posibilidades dun produto de tres números naturais igual a 36 son as seguintes:

Números                    Suma

1, 1, 36                       38

1, 2, 18                       21

1, 3, 12                       16

1, 4, 9                         14

1, 6, 6                         13

2, 2, 9                         13

2, 3, 6                         11

3, 3, 4                         10

Como a enquisadora coñece o número da casa podería resolver o enigma sempre e cando non sexa 13 o número da casa, porque nese caso existirían dúas posibilidades (1, 6, e 6 anos ou 2, 2 e 9 anos).

Por iso ten que volver á casa para solicitar máis información. O último dato achegado pola señora (“A maior toca o piano”) permítelle decidir entre as dúas opcións, porque agora sabe que unha das fillas é maior cás outras. As fillas teñen 2, 2 e 9 anos.

XXXXXX

Número 1ABCDE, pásase o 1 ó outro extremo àABCDE1

ABCDE1 = 3* 1ABCDE

3*E ten que acabar en 1, polo tanto a única posibilidade E = 7

ABCD71 =3 * 1ABCD7

3*D + 2 ten que rematar en 7 à 3*D acaba en 5 à D = 5

ABC571 = 3*1ABC57

3*C + 1 acaba en 5 à C = 8; 3*B acaba en 6 à B = 2; 3*A acaba en 2 à A = 4

O número é 142857  

FIGURA

X	X	X
X

SOPA DE LETRAS

V	I	O	S	E	R	T	O	I	Q
L	M	A	R	I	N	A	R	U	M
A	E	L	O	I	S	A	E	S	O
S	H	I	S	C	Z	V	T	S	N
E	I	L	A	M	E	U	O	O	C
R	E	L	A	D	I	O	L	X	H
E	T	O	O	G	P	A	Z	N	A
T	S	A	L	L	E	D	R	A	P

Horizontais:   MARINA, ELOÍSA, ELADIO, PAZ, PARDELLAS.

Verticais:        TERESA, LILLO, ROSA, OTERO, ANXOS, MONCHA.

Diagonais:      LOLI, LUZ, QUEVEDO, NOLA.

AS SETE DIFERENZAS

De esquerda a dereita e de arriba a abaixo: 1º fila: figuras 2 e 4; fila 2: figura 1; fila 3: figuras 3 e 4; liña 4: figuras 3 e 4.

SOLUCIÓNS ó apartado pre-histeria, Quen é, quen será? (páxina 2)

1Avelina Rodríguez Gil

2 Miguel Doiro Taboada

3 Mariajo Cuadrado Larrán

4 Moncha Sotelo Lorenzo

5 Fernando Lillo Redonet

6 Olalla Aldazábal Elías

E no próximo número máis e mellor! Non dubidedes en enviarnos as vosas ideas e suxerencias!!

(ogalomillarengo@gmail.com)

Xa está lista!!

Xa está á venda a revista do instituto, O Galo Millarengo. 

O seu prezo é de 2 € e podedes atopala na vicedirección do centro ou pedírllela ós alumnos encargados de comercializala.

Esperamos que sexa do voso agrado e que iso nos anime a sacar un segundo número a finais do mes de maio. Imos poñer toda a nosa ilusión para que así ocorra.

Moitas grazas a todos os patrocinadores e colaboradores. 

QUE CANTE O GALO!!

*As solucións aos pasatempos e á pre-histeria proximamente aquí: no galo millarengo!